EMDR? God had een ander plan

EMDR? God had een ander plan

Het is heel bijzonder en geleid door God dat ik bij Piet en Marleen gesprekken ben gaan volgen. Ik had via de huisarts al een afspraak gemaakt bij een psycholoog om een EMDR therapie te gaan volgen. Dit omdat de jarenlange angst die ik in bepaalde situaties had door recente gebeurtenissen versterkt waren. Ik wilde daar héél graag vanaf. Maar Jezus wilde diep in mij Zijn werk doen, in mijn ziel zaten dingen die ik niet wist.  Dus zorgde Hij ervoor dat ik niet naar de psycholoog ging maar dit traject met Hem zou gaan. Dit was het eerste wat mij diep heeft geraakt…Hij stuurde mij met zachte hand naar de gesprekken met Piet en niet naar een psycholoog. (wat op zich niet verkeerd hoeft te zijn!)  

In het eerste gesprek had Piet het idee dat er iets gebeurd moest zijn tussen mijn eerste en zesde levensjaar, en tijdens gebed noemde hij ook het woord “meisje”. Ik realiseerde mij dat ik in bepaalde omstandigheden mij inderdaad een meisje voelde en geen volwassen vrouw. Dat vond ik altijd heel naar en verwarrend en snapte het ook niet. Dit ervoer ik altijd als ik om welke reden dan ook met ziekenhuis/pijn/prikken te maken had. Nu weet ik dat het te maken had met een situatie uit mijn jonge kinderjaren waar ik in het ziekenhuis heb gelegen, er voor mijn leven werd gevreesd en mijn ouders een aantal dagen niet bij mij mochten zijn. Tijdens de gesprekken kreeg ik hierbij het volgende beeld: ik zag mijzelf opgesloten, als een klein meisje met haar handjes tegen het glas, huilend en bang. Dit vond ik een naar beeld en ik was ook bang voor de pijnlijke emoties die ik hierbij zou gaan voelen als hier voor gebeden zou worden, maar dit gebeurde niet!

In een ochtenddienst in de kerk kreeg ik onder het zingen een beeld (nog nooit eerder gekregen!) van dat kleine meisje op de wip, lachend en vól pret. Aan de andere kant van de wip zat Jezus, Hij keek vol liefde naar mij, zoals een vader dat kan doen naar zijn kind. Maar het liep door elkaar heen, dat beeld op de wip en dat meisje achter het glas. Ik begreep dat ik in díe vrijheid ging komen! Van dat gevangen zijn naar de vrijheid. En dat gebeurde een paar dagen later toen ik weer in gesprek was met Piet en Marleen. Tijdens het bidden zag ik Jezus binnenkomen in die ziekenhuiskamer, Hij nam mij, dat kleine meisje, mee en bracht mij buiten het ziekenhuis naar (zoals ik het heb ervaren/gezien) het paradijs of hemel hoe je dat ook wil zien. Maar het was een heerlijke plek met mensen, groot en klein, vol met feest en plezier! Ik ervoer dat er écht iets uit mij weg was, een heel apart gevoel! Maar ik heb inmiddels ervaren dat dat werkelijkheid is! Geen angst meer in mijn lichaam als er bepaalde situaties zijn!

God is zo goed! Ik heb geen woorden genoeg om te tonen hóe dankbaar en blij ik ben! Hoe Hij mij in de vrijheid heeft gebracht! Maar Hij weet het, hoeveel ik van Hem hou! Alle eer aan Hem!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.