Een gesprek van een sigaarlengte…

Een gesprek van een sigaarlengte…

Zomaar een ochtend, even bij mijn moeder van 88 langs in het verpleeghuis. Een kopje koffie, de administratie doornemen en een gesprek. Ze zit in een soort recreatiekamer, elke dag wordt ze van haar kamer gehaald om samen te zijn met andere bewoners; samen koffie, samen praten, samen eten, samen dutten, krantje erbij. 

Tegenover mijn moeder is een stoel vrij naast een man met een krant, hij kijkt nors. De “zuster” zet een kop koffie voor me neer, het bestaat nog! Het is een echt goede plek waar mijn moeder is, je hoort wel eens van die verhalen, maar nee hier niet.

Ik wil contact krijgen met de man naast mij. Ik probeer: waar heeft u vroeger gewoond? Geen reactie, geen antwoord; de blik blijft op de krant. Ik probeer het nog eens en nog eens, maar geen reactie. Na enige tijd hebben wij opeens oogcontact en ik doe weer een poging en zowaar, hij begint te praten en noemt de plaatsen waar hij gewoond heeft en is nu niet meer te stoppen.

De man van 84 jaar verontschuldigd zich: “ik kan haast niemand verstaan, ik heb een hoorprobleem, ik heb zelfs geen telefoon meer want voor mijn probleem bestaat geen telefoon, en daar heb je dan 40 jaar voor gewerkt”; eenzaamheid. Hij praat door, wat een interessante man. Hij leest en overweegt de krant en heeft zo zijn mening. Hij vertelt dat hij vroeger sigaren rookte, die werden je dan voor dat je in gesprek ging aangeboden en daarna volgde de discussie. “Wij hadden toen nog tijd voor elkaar en als de sigaar op en het gesprek nog niet ten einde was kwam de houten sigarendoos met het groene vilt weer op tafel om, met een sigaar in de hand, het gesprek af te ronden. Er was aandacht voor elkaar en de discussie vormde je.”

Dit zette mij aan het denken…… Hebben wij nog wel echte aandacht voor elkaar? Is dit niet een basisprobleem in onze maatschappij, dat we niet gezien en gehoord worden. Leer je niet juist in de discussie jezelf en de ander kennen?

Dit is nou waar wij bij Heerlijkvrij voor willen gaan, de tijd die God ons heeft gegeven te benutten om HEM, elkaar en jezelf beter te leren kennen. De juiste vragen stellen…

In de ontmoeting krijg je zicht op jezelf, maar ook op je relatie met je Maker of, beter geformuleerd, Zijn relatie met jou!

Heerlijkvrij / Piet Hildering, 14 december 2011